Mickiewiczowski rękopis „№ 38” raz jeszcze

Przedmiotem analiz zaprezentowanych w artykule jest rękopis sygn. MAM 38 przechowywany w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Zgodnie z tradycją edytorską powszechnie przyjmuje się, że znajdują się w nim trzy utwory liryczne autorstwa Adama Mickiewicza. Problemem podjętym w artykule jest status ontologiczny tych zapisów. Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy rzeczywiście są to autonomiczne utwory literackie. Zaprezentowano tu analizy inspirowane metodą krytyki genezy. Kluczowe znaczenie mają uwagi o kształtowaniu przez Mickiewicza warstwy fonetycznej fragmentów. Artykuł kończy się uwagami metodologicznymi z zakresu edytorstwa naukowego na temat przyczyn, dla których jakieś zapisy uznawane są za utwory literackie